Glasses NC MinLe

ริมฝีปากอิ่มถูกอีกคนบดขยี้ลงมาอย่างรุนแรง ริมฝีปากร้อนระอุบดขยี้ลงมาซ้ำ ๆ อยู่อย่างนั้นจนได้รสชาติเค็มปร่าของเลือด แล้วจึงสอดลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากของอีกคนตามรอยแยกที่เผยอออก แขนเรียวยกขึ้นโอบรอบลำคอแกร่งดึงรั้งให้สัมผัสแนบแน่นมากยิ่งขึ้นอย่างเอาแต่ใจ เกลียวลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดดูดดุนกันไปมาอย่างไม่มีใครยอม น้ำสีใสไหลย้อยลงมาตามมุมปากแต่หากไม่มีใครสนใจที่จะยกมือขึ้นเช็ดมันแม้แต่น้อย

            ใบหน้าหล่อผละออกมาครู่หนึ่งก่อนที่จะก้มลงไปปล้นจูบเร้าร้อนช่วงชิงลมหายใจของกายบางอีกครา ฟันคมขบกัดลงบนริมฝีปากอิ่มสลับกับใช้ลิ้นละเลียดชิมราวกับว่ามันคือเยลลี่แสนอร่อย

            มือเล็ก ๆ ยกขึ้นทุบลงบนไหล่กว้างเพราะเริ่มหายใจไม่ทันจากเกมจูบที่อีกคนเป็นคนคุมมันร้อนแรงเสียจนเขาเหนื่อยหอบ

            และอีกหนึ่งสิ่งที่จงเฉินเล่อได้เรียนรู้จากวันนี้ นั่นคือนาแจมินเป็นพวกมือไวใจร้อน พอผละจูบออกมามือหนาก็ปลดกระดุมเสื้อนักเรียนเขาออกไปจนหมดรังเสียแล้ว

            “ อยากทำตรงนี้ หรืออยากจะนอนบนโต๊ะ ”

            “ ลองเดาดูสินาแจมิน ”

            รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ถูกจุดขึ้นบนใบหน้าหล่อเหล่าของคนตัวโตกว่า กดไหล่บางให้แนบกับชั้นหนังสือมากกว่า ก่อนที่จะโน้มใบหน้าลงไปที่แผ่นอกบางที่กระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะหายใจของอีกคนอยู่ ริมฝีปากระอุครอบครองยอดอกสีชมพู ใช้ลิ้นตวัดโลมเลียมันจนแข็งเป็นไต ส่วนอีกข้างก็ใช้มือของตัวเองบดขยี้ลงไปอย่างแรงเพื่อปรนเปรอให้คนตัวเล็ก เรียกเสียงครางหวานหูจากอีกคนได้เป็นอย่างดี

            “ อ๊ะ ฮ...จ...แจมิน ”

            มือเล็กสอดเข้าไปในกลุ่มผมสีน้ำตาลอ่อนของอีกคนแล้วกดให้ใบหน้าหล่อเล่นกับยอดอกของตัวเองให้แนบแน่นมากยิ่งขึ้น พร้อมกับที่แอ่นอกรับสัมผัสจากอีกคนด้วยความพอใจ

            “ ทำให้เราดูหน่อยว่าเฉินเล่อทำอะไรได้บ้าง ”

            คนตัวเล็กกว่าที่จะได้ยินอย่างนั้นก็ค่อย ๆ นั่งคุกเข่าลงกับพื้น ใบหน้าหวานจ่ออยู่ตรงเป้ากางเกงของอีกฝ่ายที่แท่งเอ็นร้อนข้างในดุนดันขึ้นรูปพอดีในระดับสายตา หัวใจดวงน้อยเต้นระรัวด้วยความตื่นเต้น เพราะเขาไม่คิดว่าวันหนึ่งเขาจะต้องมาทำอะไรอย่างนี้ในห้องสมุดของโรงเรียน

            “ ใช้ปาก ”

            เสียงทุ้มแหบพร่าที่เอ่ยประโยคคำสั่งขึ้นเบา ๆ จงเฉินเล่อขอพูดตรงนี้ว่ามันเซ็กซี่เป็นบ้า ก็เขาบอกแล้วว่านาแจมินน่ะ หล่อร้ายแถมยังดูร้อนแรงเป็นบ้า

            ฟันคมซี่เล็กค่อย ๆ งับลงไปที่ซิปกางเกงแล้วจงใจรูดมันลงช้า ๆ อย่างชำนาญ ก่อนที่ลิ้นเล็กจะค่อย ๆ โลมเลียแท่งเอ็นร้อนของอีกคนผ่านชั้นในสีเข้ม อ่า...แค่นี้จงเฉินเล่อก็พอจะรู้แล้วว่าขนาดของอีกคนไม่ใช่เล่น ๆ

            มือเล็กควักเอาแท่งเนื้อร้อนของอีกคนออกมา ก่อนที่จะเผยอปากออกรับมันเข้าไปในโพรงปากทันที ความนุ่มหยุ่นในโพรงปากของอีกคนมันดีกว่าที่นาแจมินจิตนาการเอาไว้มากโข และด้วยขนาดที่ใหญ่มาเกเกินกว่าที่จงเฉินเล่อจะอมมันเข้าไปได้หมด มือเล็ก ๆ จึงยกขึ้นสายส่วนโคนของมันไปพร้อม ๆ กับที่ห่อปากเป็นจังหวะปรนเปรอให้กับคนตัวสูงกว่าอย่างไม่มีที่ติ

            “ ฮึ่ม...ดี จะเอาจริงแล้ว ”

            นาแจมินดึงอีกคนในลุกขึ้นมาก่อนที่จะกระชากเสื้อนักเรียนตัวบางออกให้พ้นจากเรือนกายสวย แล้วผลักร่างเล็ก ๆ นั่นเข้าหาชั้นไม้ที่เต็มไปด้วยหนังสือมากมายอย่างแรง จับขาเรียวข้างหนึ่งให้ยกขึ้นโอบรอบเอวสอบของตัวเองไว้แล้วรูปซิปกางเกงของอีกคนพร้อมดึงมันลงอย่างรวดเร็ว

            “ ไม่เอานิ้ว ขอของนายเลย ”

            จงเฉินเล่อที่เห็นว่านิ้วร้ายของอีกคนลูบวนอยู่ที่ช่องทางข้างหลังของตัวเองเอ่ยดักขึ้นมา ถ้านาแจมินใจร้อน จงเฉินเล่อก็ใจร้อนกว่าอีกคนอีกนั่นแหละ

            “ อ...อ๊า ม...มันจุก อื้อออ จ...แจมิน ”

            ความคับแน่นและความอุ่นร้อนภายในสร้างความพอใจให้นาแจมินไม่น้อย ใช้มือของตัวเองขยำลงบนก้อนเนื้อด้านหลังสองข้างสลับกัน และนั่นยิ่งทำให้อีกคนตอดรัดเขาถี่เสียจนอยากจะกระแทกเข้าไปแรง ๆ เดี๋ยวนี้

            “ ข...ขยับเลยได้ไหม ”

            สะโพกสอบขยับเข้าออกด้วยจังหวะเนิบนาบ ปลายหัวบานชนเข้ากับผนังนุ่มที่ตอดรัดสิ่งแปลกปลอมถี่รัว แก่นกายที่ถูกถอนออกไปจนเกือบจะหลุดและกระแทกกลับเขามาใหม่จนสุด จงเฉินเล่อปฏิเสธไม่ได้ว่าเอ็นร้อนของนาแจมินมันดีขนาดไหน

            มือแกร่งกอบกุมเอ็นเล็กของเขาเอาไว้ในมือพร้อมกับรูดรั้งมันด้วยจังหวะเชื่องช้าจนต้องเอ่ยปากสั่งให้อีกคนปรนเปรอเขาให้เร็วมากขึ้น

            “ อ๊ะ ร...เร็ว อื้อออ ”

            เสียงหวานครางลั่นออกมาเมื่ออีกคนเริ่มเร่งจังหวะสอดใส่ให้ถี่ยิบพร้อมกับแรงที่โถมใส่ทำเอาแผ่นหลังเนียนที่ครูดไปตามชั้นหนังสือจนแสบไปหมด

            “ ม...ไม่ อื้อออ ช...ช้าหน่อย ”

            สะโพกสอบยังคงขยับเข้าออกถี่รัว หากแต่มือใหญ่ที่กอบกุมรูดรั้งขยับขึ้นลงอยู่ที่แก่นกายของเขากลับทำมันช้าลงมากกว่าเดิม นาแจมินกำลังทรมานเขาให้ตาย จงเฉินเล่อรู้หรอกว่าอีกคนรู้ความหมายของเขา บอกให้ขยับมือให้เร็วขึ้น แล้วขยับสะโพกให้ช้าลงต่างหาก

            “ อ...อ๊ะ ฮ...ต...ตรงนั้น ”

            “ ตรงไหน ตรงนี้หรอ หืมมม ”

            เสียงทุ้มกระซิบข้างใบหูขาว พร้อมกับแกล้งกระตุกแก่นกายร้อนให้ชนเข้ากับจุดกระสันของคนตัวเล็ก สะโพกสอบซอยเข้าออกถี่รัวย้ำ ๆ ไปที่จุดนั้นของอีกคนจนเจ้าตัวแข้งขาอ่อนหวีดครางออกมาไม่เป็นภาษา ตะบี้ตะบันหมุนควงแล้วกระแทกเข้ามาซ้ำ ๆ อยู่อย่างนั้น จนคนถูกกระทำเสียวแทบจะขาดใจ

            “ จะยอมเป็นของเราคนเดียวหรือยัง จงเฉินเล่อ ”

            มือใหญ่ที่กอบกุมแก่นกายที่ชูชันรอการปลดปล่อยของเขาอยู่พร้อมกับสะโพกที่ขยับเข้าออกอยู่หยุดการกระทำลงดื้อ ๆ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเขาเกือบจะปลดปล่อยอยู่แล้ว

            “ ถ้าไม่เราจะหยุดตรงนี้ ”

            “ อ..อื้อ ร...เรายอม ฮ ท..ทำต่อนะ ”