#ครูใหญ่มินเล่อ
Director 4
By : BP_BBBOOS
ร่างสูงของนาแจมินกระชากผ้าห่มผืนหนาที่ปกคลุมเรือนกายบางของคนปากดีอยู่ออกให้พ้นทาง
โดยที่อีกคนก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี
ในเมื่อไม่ได้มีเสื้อผ้าอยู่บนร่างกายสักชิ้นอยู่แล้วนั่นก็ถือเป็นเรื่องดี ๆ
ไม่ใช่หรือไงกัน
ริมฝีปากบางที่บวมเจ่อจากศึกเมื่อคืนถูกบดขยี้ลงไปซ้ำ
ๆ ตามแรงอารมณ์ของคนด้านบนที่ตอนนี้คุกรุ่นไปหมด คนตัวเล็กใต้อาณัติของผอหนุ่มเผยอแทรกลิ้นเข้ามาในโพรงปากของเขาอย่างอาจหาญ
สัมผัสนุ่มหยุ่นที่เกี่ยวกระหวัดตอบโตกันไปมาอย่างไม่มีใครยอมใครยิ่งทำให้ไฟอารมณ์ถูกพัดโหมขึ้นอีกครา
ริมฝีปากระอุของนาแจมินลากไล้พรมจูบตั้งแต่ลำคอระหงที่มีร่องรอยช้ำสีกุหลาบอยู่ประปรายลงมาอย่างแผ่นอกบางที่แอ่นกระเพื่อมรอรับสัมผัสจากเขาอยู่
ยอดอกสีชมพูอ่อนที่ถูกรังแกจนช้ำสีถูกปรนเปรออีกครา
สัมผัสหวาบหวามทำเอากายบางแทบไม่ติดเตียง
มือเล็กยกขึ้นแทรกเข้าไปในกลุ่มผมสีดำสนิทของอีกคน
กดใบหน้าหล่อให้สัมผัสกับแผ่นอกเพื่อปรนเปรอให้ตัวเองอย่างเอาแต่ใจ
“ ห...ห๊ะ อ๊ะ ค...คุณ จ..อ๊าส์ แจมิน
”
ริมฝีปากห่อเลือดของคนช่างยั่วแกล้งเผยอออกครางผะแผ่วอยู่ที่ข้างใบหูของคนตัวโตกว่า
จนแอบสังเกตเห็นเส้นเลือดที่นูนขึ้นตามขมับและลำคอของอีกคน
“ ฉันคงไม่ต้องเสียเวลาแล้วมั้ง ”
จับคนเด็กกว่าให้อยู่ในท่าหมอบคลาน ยกสะโพกของอีกคนให้โก่งขึ้นในระดับ
ก่อนที่จะเอื้อมไปคว้าซองถุงยางสีเงินที่อยู่บนหัวเตียงออกมาฉีกอย่างรีบร้อน
“ ข...เข้า อ๊ะ มาสักที ”
ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงก่ำ
เม็ดเหงื่อผุดขึ้นตามกรอบหน้าและลำคอจนปรอยผมลู่ไปตามกรอบหน้า
ดวงตาฉ่ำเยิ้มคลอไปด้วยน้ำตาเพราะถูกกลั่นแกล้งจากร่างสูงข้างหลังที่เอาแต่จับเอ็นร้อนของตัวเองถูไถอยู่ที่ปากทางไม่ยอมเข้ามาเสียที
นาแจมินยกยิ้มขึ้นอย่างผู้กุมชัยชนะ
แม้จะไม่ได้เห็นสีหน้าเร้าอารมณ์ของอีกคนตรง ๆ
แต่เพียงแว้บเดียวที่คนตัวเล็กหันมาโวยวาใส่เขานั่นก็มากพอที่จะทำให้เขารู้ว่าจงเฉินเล่อตอนนี้มีอารมณ์มากขนาดไหน
“ มาทำข้อตกลงกันก่อนเด็กน้อย ”
“ ข้อตก...ล..ง อ๊ะ หะ อะไร ”
เฉินเล่อสะดุ้งตัวโยนเมื่อนิ้วร้ายของคนโตกว่าบดขยี้ลงบนยอดอกของเขาไม่พอมือหนาข้างที่ว่างยังเลื่อนลงมากอบกุมส่วนกลางร่างกายของเขาเอาไว้แล้วขยับขึ้นลงช้า
ๆ อีก จงเฉินเล่อรู้สึกเหมือนคนจะขาดใจตายให้ได้
“ แทนตัวเองว่าหนู แล้วเรียกฉันว่าป๋า
เป็นไงคะ หืมมม ”
เสียงทุ้มแหบของอีกคนเอ่ยกระซิบขึ้นที่ข้างใบหูขาวของเขา
นั่นยิ่งทำให้จงเฉินเล่ออยากกัดลิ้นตัวเองตาย
แก่นกายร้อนด้านหลังยังคงถูไถวนอยู่บริเวณปากทางรักข้างหลังอยู่อย่างนั้น
แล้วแบบนี้เขาจะทนต่อไปได้ยังไงกัน
“ น...หนู อึก อ่ะ ย...อยากได้ อ๊าส์
ของป๋าแล้ว อ๊าาาาาา ”
สิ้นประโยคก็เหมือนจงเฉินเล่อจะขาดใจตายเสียให้ได้
แก่นกายร้อนของอีกคนกระแทกเข้ามาแบบที่เขายังไม่ทันได้ตั้งตัว
จังหวะเข้าออกที่เนิบนาบทำเอาเฉินเล่อลมหายใจขาดห้วง
นาแจมินถอนแก่นกายของตัวเองจนแทบจะหลุดออกมาหมิ่นแหม่
แล้วแทงกลับเข้าไปจนสุดกระตุกย้ำที่ตรงจุดกระสันของอีกคนซ้ำ ๆ ช้า ๆ
จนเฉินเล่อเสียวแทบจะขาดใจ
“ ร...เร็ว ป...ป๋า อึก อ๊ะ เร็วอีก ”
นาแจมินเลือกที่จะเมินเฉยต่อคำขอของเด็กขี้ยั่วอย่างเฉินเล่อ
จังหวะสอดใส่เนิบนาบยังคงดำเนินต่อไปโดยไม่มีท่าทีว่าจะเร่งมันขึ้นตามที่อีกคนต้องการ
ในที่สุดความอดทนของเฉินเล่อก็หมดลง...
คนตัวเล็กกว่าพลิกตัวขึ้นมาเปลี่ยนเป็นท่านั่งคร่อมตักอีกคนเอาไว้ทั้ง
ๆ ที่เอ็นร้อนของอีกคนยังเสียบคาไว้อย่างนั้น
สะโพกอิ่มบดเบียดเข้าหาหน้าตักแกร่งอย่างเอาแต่ใจ
ก่อนที่สองมือสั่นเทาจะยกขึ้นวางลงบนลาดไหล่กว้างเพื่อเป็นที่ยึด
“ จะทำอะไรเฉินเล่อ อื้มมม ”
“ น...หนู ขอทำนะ ”
สะโพกอวบกำลังขยับขึ้นลงตามแรงอารมณ์ของตัวเอง
หมุนควงโชว์ลีลาอยู่บนหน้าตักของเขา
นาแจมินก็ไม่คิดหรอกว่าจะมีวันที่เขาได้เห็นภาพนี้
สองมือหยาบกรานยกขึ้นบีบฟ้อนเฟ้นที่ก้อนเนื้อนิ่มสองข้างสลับกับเอวคอดบางเหมือนผู้หญิงของอีกคน
ใบหน้าสวยของคนที่ตกอยู่ในห้วงอารมณ์กามเชิดขึ้น
เผยอปากออกส่งเสียงคราง เม็ดเหงื่อที่ไหลลงมาตามลำคอยิ่งทำให้ให้ความอดทนของนาแจมินแทบจะหมดลง
สะโพกสอบเด้งสวนขึ้นทันทีที่คนตัวเล็กทิ้งตัวลงมา
“ อ๊ะ...ส...เสียว ย...อย่าสวน ”
แม้ปากจะพูดอย่างนั้นแต่แจมินก็ยังเห็นคนบนตักขย่มขึ้นลงไม่หยุด
แล้วตัวเขาเองก็ดันสวนกลับได้ในทุกจังหวะเสียด้วยสิ
“ เหนื่อยรึยัง ”
“ อ...อื้อ ท..ทำอ๊า ต่อหน่อย ”
นาแจมินดันร่างบางที่นั่งอยู่บนตักของเขาให้นอนราบลงไปกับเตียง
สองมือเล็กขยุ้มลงบนผ้าปูที่นอนสีขาวที่ยับยู่ยี่เหมือนผ่านสนามรบมาตั้งแต่เมื่อคืนเพื่อระบายอารมณ์
สะโพกสอบขยับเข้าออกถี่รัวและรุนแรงจนกายบางสั่นสะทานตามจังหวะการสอดใส่
ใบหน้าน่ารักสะบัดไปมาพร้อมกับหวีดครางกระเส่าออกมาแทบไม่เป็นภาษาจากความเสียวซ่านที่คนแก่กว่ากำลังมอมเมาเขา
มือเล็กเลื่อนลงมากอบกุมแก่นกายของตัวเองเอาไว้
ชักรูดมันตามแรงอารมณ์และจังหวะการสอดใส่ของคนบนร่าง
ก่อนที่จะปลดปล่อยธารน้ำสีขุ่นออกมา
นาแจมินเร่งจังหวะโหมกายกระแทกเข้าออกแบบไม่หยุดยั้ง
ก่อนที่อีกคนจะถอนกายของตัวเองออกไปนั่นทำให้จงเฉินเล่อรู้ว่าบทรักของตัวเองกับนาแจมินจบลงแค่เพียงตรงนี้